De plaats en rol van het BUP in het informatiemanagement en de minimaal vereiste inhoud worden beschreven in de NEN-EN-ISO 19650-2:2018 “Informatiemanagement met behulp van building information modelling (BIM) – Deel 2: Leveringsfase van de assets”. De norm onderscheidt de informatievragende partij (in onze termen de opdrachtgever) en de ‘informatieleverende partij’ (het team van opdrachtnemers).
De informatievragende partij stelt volgens de norm een Informatieleveringsspecificatie (ILS, de Engelse term is Exchange Information Requirements – EIR) en een Informatieprotocol op. De ILS/EIR beschrijft onder meer wanneer de informatieleverende partij welke informatie moet leveren en in welke bestandsformaten dat moet gebeuren. Het Informatieprotocol bevat contractuele voorwaarden over onder meer het (intellectuele) eigendom van informatiemodellen en het gebruik van uit te wisselen informatie. Kort samengevat: het Informatieprotocol en de ILS/EIR beschrijven het WAT.
De informatieleverende partij beschrijft volgens de norm in het BUP hoe het opdrachtnemersteam ervoor zorgt dat de informatievragende partij op de juiste tijdstippen en in de juiste vorm de informatie ontvangt die in de ILS/EIR is gespecificeerd. Met andere woorden: het BUP beschrijft het HOE, als antwoord op het WAT.
De ISO 19650 is in korte tijd uitgegroeid tot dé internationale standaard voor informatiemanagement in BIM-projecten, maar wordt in de praktijk nog in relatief weinig projecten integraal toegepast. Zo stellen opdrachtgevers nog lang niet altijd een ILS/EIR op. Voor het BUP ligt dat anders: sinds jaren wordt voor de meeste BIM-projecten wel een BUP opgesteld. Ook wanneer er geen ILS van de opdrachtgever aan ten grondslag ligt. Het succes van ieder BIM-project staat of valt immers met het maken van goede samenwerkingsafspraken! Een BUP is noodzakelijk voor ieder BIM-project, ongeacht of de ISO 19650 van toepassing is of niet!
De ISO 19650 definieert BIM als “gebruik van een gedeelde digitale weergave van een gebouwde asset om mogelijk te maken dat ontwerp-, bouw- en beheerprocessen een betrouwbare basis vormen voor beslissingen”. Die digitale weergave omvat in zijn algemeenheid (3D) geometrie, alfanumerieke informatie en documentatie.
Het huidige Model BUP concentreert zich vooral op afspraken over:
Let op dat daarnaast afspraken nodig zijn over de uitwisseling van andere alfanumerieke informatie, zoals ontwerpnota’s, bouwfysische en constructieve berekeningen, begrotingen, technische specificaties, enzovoort. Denk ook aan afspraken over te leveren documentatie, zoals kwaliteitsverklaringen, gebruiksaanwijzingen en onderhoudsvoorschriften van technische systemen, enzovoort.
Het Model BUP komt voort uit de gangbare praktijk van BIM-projecten, waarin nog geen sprake is van integrale toepassing van de NEN-EN-ISO 19650-2. Het model is dan ook vooral toepasbaar in die BIM-praktijk. De inhoud is nog niet geheel conform de norm, maar is daarmee ook niet in strijd. digiGO heeft het voornemen om het Model BUP geleidelijk en in wisselwerking met de praktijk door te ontwikkelen tot een versie die geheel conform de NEN-EN-ISO 19650-2 is.
Op 1 oktober 2016 publiceerden de Bouwinformatieraad (BIR) en BIM Loket het Nationaal Model BIM Uitvoeringsplan (BUP) versie 1.0. Dit model is een template voor het maken van projectspecifieke BIM Uitvoeringsplannen, dat sinds 2016 veelvuldig is toegepast in BIM-projecten in ons land.
In 2020 nam een tiental BIM professionals, werkzaam bij verschillende bouwbedrijven, het initiatief om hun ervaringen met het Model BUP 1.0 uit te wisselen en te verwerken tot een voorstel voor een update. De initiatiefgroep bood het voorstel aan bij BIM Loket, dat het initiatief van harte ondersteunde. In 2020 werd dit initiatief tijdens de BIM Loket D-day beloond met de DigiDare Award. Hier kwamen zij met een inzending over de plannen voor het BUP 2.0.
Bekijk hiernaast de pitch voor de DigiDareAward 2020, tijdens de BIM Loket D-Day.
Naar aanleiding van deze oproep, meldden zich ruim 40 mensen die feedback wilden leveren op de voorstellen van de initiatiefgroep. Er werd een ‘Expertcommissie’ gevormd, waartoe de oorspronkelijke initiatiefgroep werd aangevuld met experts uit andere disciplines, zoals architectenbureaus, ingenieursbureaus en installatiebedrijven. Deze Expertcommissie ging aan de slag met het verwerken van de feedback en de verder uitwerking van de voorstellen van de initiatiefgroep. Het resultaat is het huidige, geheel digitale Model BUP.